ارزیابی اقدامات مقابله‌ای به منظور حفاظت از نمادهای ملی

مقدمه و هدف پژوهش: ایران به سبب داشتن قدمت و تاریخی کهن و هم‌چنین وسعت جغرافیایی‌اش، دارای تنوع بسیاری در نمادهای ملی است اما کم‌کاری‌مسئولان و ملت ایران باعث شده که نه‌تنها توفیقات چندانی درزمینة معرفی نمادهای ملی ایران به دست نیاید بلکه کشورهای همسایه از این غفلت استفاده کرده و هر‌ازگاهی نمادی ایرانی را به نام خود به جهانیان معرفی کنند. این پژوهش ضمن پرداختن به فعالیت‌های کشورهای همسایه به‌منظور مصادره نمادهای ملی ایران، به بررسی و ارزیابی اقدامات مقابله‌ای برای حفاظت از این نمادها می‌پردازد. روش پژوهش: این پژوهش بر مبنای هدف، یک تحقیق کاربردی می‌باشد و از نظر گردآوری داده‌ها پیمایشی و از لحاظ شیوه تحلیل داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. جامعة آماری پاسخ‌دهنده در این تحقیق شامل خبرگان مرتبط با بحث حفاظت از نمادهای ملی کشور می‌باشد که با استفاده از روش دلفی از 30 نفر از خبرگان مربوطه، نظر‌پرسی صورت گرفته است. جهت رتبه‌بندی اهمیت هر یک از شاخص‌ها با استفاده از آزمون خی‌دو به بررسی نقاط ضعف و قوت اقدامات مقابله‌ای ایران در حفاظت از نمادهای مورد مناقشه پرداخته شده است و همچنین از آزمون فریدمن به منظور دست‌یابی به پاسخ سوالات استفاده شده است. یافته‌ها: طبق نتایج تحقیق نمادهای چوگان 30%؛ پوریای ولی 61%؛ قهوه خانه 60%؛ نان لواش 66%؛ تار 50%؛ بادگیر 62%؛ یلدا 57%؛ جنگل های هیرکانی 57%؛ بزکوهی 67%؛ فردوسی 62.5% از اهمیت را به خود اختصاص داده‌اند که حاکی از اهمیت بالای آن‌ها می‌باشد، اما در مقابل عملکرد دستگاه‌های اجرایی در زمینة اقدامات مقابله‌ای جهت جلوگیری از مصادره نمادها ضعیف و برابر با چوگان  30%؛ پوریای ولی 31%؛ قهوه خانه 20%؛ نان لواش 17%؛ تار 20%؛ بادگیر 12%؛ یلدا 14%؛ جنگل‌های هیرکانی 14%؛ بزکوهی 34%؛ فردوسی 12% گزارش شده است. نتایج حاصل از ماتریس IP نیز حاکی از این است که نظرات خبرگان مبنی بر اقدامات مقابله‌ای در ربع چهارم (حیطه ضعف) قرار دارد، به این معنی که در این مورد عملکرد دستگاه‌های اجرایی، انتظارات کارشناسان را برآورده نکرده و پایین‌تر از میانگین اهمیت / عملکرد کل قرار دارد، و برخی از اقدامات در ربع سوم (حیطه بی تفاوتی) قرار دارند، به این معنی که این اقدامات از نظر کارشناسان در جهت حفاظت از مصادره نماد اهمیتی ندارد. بنابراین لازم است تا در زمینه اتخاذ سیاست‌های مناسب جهت جلوگیری از مصادره نمادهای ملی اقدامات بهتری صورت گیرد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که اقدامات مقابله‌ای ایران به منظور حفاظت از نمادها در وضعیت مطلوبی قرار نداشته و لازم است با توجه به اهمیت هر یک از نمادها در هویت ملی، اقدامات موثرتری صورت گیرد. بنابراین می‌توان گفت که ثبت عناصر فرهنگی در فهرست آثار ملی و سپس ثبت در فهرست میراث جهانی؛ توجه کلیه سازمان‌های ذیربط به امر پاسداشت و حراست از نمادهای ملی و همچنین اتخاذ تدابیر جدی‌تری در زمینه مقابله با مصادرة نمادهای ملی می‌تواند به طور موثری در حفاظت از نمادهای ملی تأثیرگذار باشد.